avontuur van het licht
portfolio Jeroen Serré
Zwarte Piet
De zwarte pieten discussie maakt veel los in Nederland en inmiddels ook ver daarbuiten. De wijze waarop wij hier in Nederland dealen met dit ‘nationaal probleem’ zal later in de schoolboeken terug te vinden zijn, onder het kopje ‘polderen’.
We hechten waarde aan onze tradities, ook al zijn ze soms een beetje fout. Soms willen we misschien gewoon niet zien dat ze een beetje fout zijn. Toch is dat morele besef al veel langer aan het indalen dan we wellicht ervaren. Pieten hebben een normaliseringsslag doorgemaakt. Neusringen, Oorbellen, ze zijn al lang passé, domme Pietentaal hoorde je nog in de jaren 80, maar dat heeft gelukkig zijn beste tijd gehad. Ook heeft Piet merkbaar intelligentie sprongetjes gemaakt (ten koste van Sint). Piet evolueert als een malle- Mind you. Is de discussie daarmee ook milder geworden? Integendeel, lijkt het. In straf tempo is het een gepolariseerde en gepolitiseerde strijd geworden, waarbij overheid en belangenorganisaties (de bond voor zwarte pieten, om er eens een te noemen) rond de tafel komen om de nieuwe middenweg te vinden, die iedereen voor nu zoet houdt. Subtiel wordt er achter gesloten deuren gewerkt aan Piet V.104.09 Ice cream bubble gum , in de hoop daarmee volgend jaar weer minder kwaad bloed te zetten in de Nederland, de Bijlmer en bij de VN.
Fotograaf David Duchemin zei ooit “Photographing a culture in the here and now often means photographing the intersection of the present with the past.”
Deze foto’s onderschrijven dit. Dit is onze tijd, met zwarte piet. Op de ene foto zien we Piet zichtbaar en onzichtbaar omringt door politie. Op de andere foto zien we Piet in een kookpot op het vuur, met zijn voeten uit de dampende pot stekend. Een olijk gezicht, zonder meer.
De vraag die bij mij oprijst, is of de verzinner van deze ‘piet in de pot’ praalwagen zich bewust is van het feit, dat er diverse gedocumenteerde gevallen bekend zijn waarbij Nederlandse slavenhouders slaven kookte in een grote pot tot ze dood waren, als sadistische straf en/of afschrikmiddel. Over een paar jaar zullen we Piet niet meer in zo’n pot zien zitten, vermoed ik. Als de bewustwording weer wat groter is, zullen we het een ongepaste grap vinden en dan verzinnen we wat nieuws. Iets wat beter recht doet aan onze ‘zwarte’ piet van dat moment. Tegelijkertijd mag je onverlet verwachten dat toch links en rechts de stoeptegels uit de straat worden getrokken en Sint een kogelvrij vest gaat krijgen. Erbij zijn, is meemaken. Ik ga alvast maar weer een mooie tekening maken, voor Sint.
avontuur van het licht 